اثرات انسولین - ترانسفرین - سلنیوم (ITS) و CHIR99021 بر تکوین جنین های انسانی که پیش از لانه گزینی دچار توقف تکوین می شوند، در شرایط آزمایشگاهی
لقاح آزمایشگاهی (IVF) یک فناوری کمک باروری (ART) است که برای درمان زوج‌های نابارور استفاده می‌شود. توقف رشد جنین قبل از لانه گزینی یک چالش پرتکرار در استفاده از این روش محسوب می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که تقریباً ۴۰ تا ۵۰ درصد از جنین‌ها در چرخه‌های IVF به مرحله بلاستوسیست تکوین نیافته، دچار توقف می‌شوند. این توقف که باعدم تقسیم سلولی برای حداقل ۲۴ ساعت شناخته می‌شود، اغلب در روز دوم یا سوم پس از لقاح رخ می‌دهد. با هدف بررسی اثر انسولین، ترانسفرین، سلنیوم (ITS) و کوچک مولکول CHIR99021 بر روی جنین‌های انسانی دچار توقف تکوین، دکتر پوپک افتخار یزدی، دکتر فاطمه حسنی، نرگس کرمی و همکارانشان در برترین مرکز علمی کشور در درمان ناباروری، یعنی پژوهشگاه رویان، طی پژوهشی پس از تعیین غلظت بهینه، جنین‌های دچار توقف در تکوین را به گروه‌های کنترل، CHIR99021 و ITS تقسیم کرده، به مدت ۴۸ تا ۷۲ ساعت کشت دادند. نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی و معتبر Scientific Reports به چاپ رسیده است نشان داد، میزان توقف تکوین در گروه ITS و CHIR99021 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری داشت. همچنین، نرخ تکوین تا مرحله پیش مورولا در گروه CHIR99021 نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری افزایش یافت. علاوه بر این، بیان SOX2 در گروه CHIR99021 و CCNA2 در گروه ITS نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشت. رنگ‌آمیزی ایمونوفلورسانس بیان پروتئین NANOG را در گروه‌های آزمایشی تأیید کرد. نتایج این پژوهش نشان داد مهار GSK3 توسط CHIR99021 و استفاده از ITS می‌تواند توقف تکوین در جنین انسان را کاهش دهد، القای چرخه سلولی را تقویت کند و پیشرفت به مرحله بلاستوسیست را امکان‌پذیر نماید. بررسی جامع و تخصصی خصوصیات این بلاستوسیست‌ها در مطالعات آینده برای تأیید کاربرد احتمالی ITS و CHIR99021 در محیط کشت جنین‌های حاصل از لقاح آزمایشگاهی، به ویژه در زوج‌هایی که سن مادر در آنان بالاتر است یا دچار ناباروری شدید با عامل مردانه هستند ضروری است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۴/۰۲/۰۱
