ارتباط توقف چرخه سلولی سلول های قلبی با RNAهای بلند غیرکُدکننده، معرفی یک رویکرد جدید در بارسازی سلول های قلب
بازسازی قلب پس از تولد به دلیل توقف دائمی چرخۀ سلولی در کاردیومیوسیت‌ها (سلول‌های عضله قلب) متوقف می‌شود، که این امر منجر به‌عدم توانایی قلب در ترمیم آسیب‌ها و بروز فیبروز جبرانی و اختلال در عملکرد قلب پس از آسیب می‌گردد. در حالی که نقش پروتئین‌های تنظیم‌کنندۀ چرخۀ سلولی در این روند به‌خوبی شناخته شده است، تأثیر RNAهای بلند غیرکُدکننده (lncRNAها) در توقف چرخه سلولی هنوز به‌طور کامل آشکار نشده است. با هدف بررسی نفش RNAهای بلند غیرکُدکننده در توقف چرخه سلولی کاردیومیوسیت ها، دکتر سارا پهلوان، دکتر صدیقه غربی، مهشاد شیری، و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه شهید باهنر کرمان، به همراه پژوهشگرانی از آلمان و چین، طی پژوهشی به بازتحلیل مجموعه‌داده‌های عمومی ترنسکریپتومی (بررسی تمام RNAهای بیان شده توسط سلول) در کاردیومیوسیت‌های بطنی، پیش و پس از تولد پرداختند. بررسی‌های صورت گرفته بر اساس مدل‌سازی‌های کامپیوتری (in silico) lncRNAهای دارای بیان متفاوت را شناسایی کرد و چهار مورد برای اعتبارسنجی بیشتر انتخاب شد. سلول‌های بنیادی جنینی انسان (hESCs) به کاردیومیوسیت‌ها تمایز داده شدند و وضعیت چرخۀ سلولی آن‌ها در روزهای ۱۰.۲۰ و ۳۰ تمایز ارزیابی گردید. بیان lncRNAهای شناسایی‌شده در کاردیومیوسیت‌های مشتق از hESC در مرحلۀ تکثیری (روز ۱۰) و غیرتکثیری (روزهای ۲۰ و ۳۰)، که به‌ترتیب مشابه کاردیومیوسیت‌های بطنی پیش‌تولد و پس‌ازتولد هستند، بررسی شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Biology of the Cell به چاپ رسیده است، نشان داد، در میان lncRNAهای مورد بررسی، STARD4-AS1 و H19 کاهش بیان پایداری را هم در تحلیل‌های in silico و هم در آزمایش‌های in vitro نشان دادند.
بر اساس نتایج این پژوهش، به نظر می‌رسد lncRNAهای STARD4-AS1 و H19 در شبکۀ تنظیمی توقف چرخۀ سلولی کاردیومیوسیت‌ها نقش داشته باشند و می‌توانند به‌عنوان اهداف بالقوه برای راهبردهای بازسازی قلبی مورد توجه قرار گیرند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۴/۰۸/۲۱
